20 de nov. de 2011

intrusos (1º acto)

a rogelio lópez cuenca, que mo contou

Nos bancos séntanse os yonkis, as putas, os xubilados. Na rúa están os que non teñen onde ir: nin traballo nin casa nin ocio. Ou se non sáese con cita previa, para a celebración, para a manifestación. O des-potismo-ilus-trado revolcase na nova REconquista dos espacios urbáns. Fora bancos, fora putas, fora yonkis e xubilados. Imos a poñervos un bonito monolito, e rúa peatonal, que xa os comerciantes... (nas terrazas non hay yonkis, non hay putas, non hay xubilados). Vinde á miña cidade. É divertida. É un paque temático de atraccións varias. Un museo antropolóxico a escala Real onde todo está medido, onde todo é cohartada, onde non hai putas, nin yonkis, nin xubilados... Ou polo menos non se ven ás horas patrocinadas nos puntos de encontro obrigatorios. A miña cidade é un circo de emocións diferentes, con un pouco de medo e que se che poña esa cousa no estómago, que se che poña a adrenalina a bailar no barrio negro ou no azul. Pero todos tranquilos porque coa ficha ven de regalo un makmenú, que todo era de coña.

Nenhum comentário: