18 de nov. de 2015

10 minutos de silencio

1 minuto non chega a nada
Non da tempo a pasar o límite do pensamento habitual

Fico calada
1 minuto e outro e outro
Tamén porque non teño nada que dicir

10 minutos de silencio
E a voz non sae
Quizais aínda preciso un pouco máis
Outros 10 minutos de silencio
Si
10 minutos máis nos que ver  un vídeo
Que hai no youtube
Que explica todo en 10 minutos

Despois dos segundos 10 minutos
Aínda quedo un pouco máis de tempo en silencio
E logo pregunto a quen está ao meu lado
Se entendeu
O que eu non entendín
En 10 minutos
E temo non poder entender
Nunca xamais

O mundo escorrega entre as engurras do meu pensamento
A masa gris non da
Non é cuestión de tempo
É cuestión de pensamento
De pensamento racional
Do racional que son
Como entender?

Calo
Non teño nada que dicir
Non me saen nin os berros
De tanto non comprender

Veña
Un esforzo sther
Outros 10 minutos de silencio
Porque hai outro vídeo
Que explica en 10 minutos
Os erros fundamentais
Do primeiro vídeo de 10 minutos

Sumo minutos de silencio
Minutos e minutos e minutos e minutos
De silencio
Porén
Non entendín nada de nada
E
Non sei nin como preguntar
Nin que preguntar
Non sei como podo ser tan parva
Para non entender
O que todos parecen ter tan claro
Non sei se é cuestión de información
Dubido
Non sei se son ignorante nada máis

Alivio

Éme fermoso pensar
Por un segundo
Que me falta Wikipedia
Nada mais
10 minutos máis de Wikipedia
E quizais
Poida
Comprendelo
Todo
Todo
Todo

Asumo
10 minutos de silencio despois
Que me faltan outros 10
(Polo menos)

E pouco a pouco perdo a conta dos silencios
E aínda non teño nada que dicir



22 de mai. de 2015

política primaria

fago política primaria:
política do día a día

fago política primaria
cada vez que cociño
cada vez que fago o amor
o sexo
cada vez que escoito música
cada vez que miro o mar
cada vez que durmo
en hoteis de mil estrelas
cada vez que vou de compras
e decido...

cada vez que decido
fago política
primaria

fago política primaria
cando traballo
cando estudio (ao mesmo tempo)
cando fago teatro
cando escribo
un poema
nunha lingua
e non en outra
cando escribo
un poema
que conta unhas cousas
e non outras
fago política cando creo
(de crear)
e a creación
é tamén no que máis creo
(de crer)

fago política primaria
cando lles digo aos máis pequenos
-e pequenas-
como penso
sen pensar nin un segundo
en como pensan eles
para ver se lles abro
o pensamento
a outros mundos
que se cadra non coñecen

fago política primaria.
tento non diferenciar
nin por sexo nin por nada
cada día
tento
e non é fácil

fago política primaria,
e protesto
en voz alta
tamén por dentro.
e xa sei que protestar é pouca cousa

fago política primaria:
tento estar atenta
para non caer en erros fundamentais
tomo café
para estar esperta
mesmo cando durmo
para non soñar soños peores
do que temos neste mundo

fago política primaria
porque ademais de querer
non se pode non facela
estar no mundo xa é
politicamente
incorrecto

fago política primaria,
que remedio!
e son diplomática
día a dia

fago política primaria...
e qué difícil é ser coherente
non roubarse unha a si mesma
o tempo perdido
non roubarse os cartos das cousas serias
para un par de birras pola noite

fago política
como podo
moitas veces
infrinxo as miñas normas
e cambio de chaqueta
mentres vou madurando
de cara aos corenta

fago política primaria
e si: fago apoloxía:
fago apoloxía
da creación
como maneira para a vida
e fago apoloxía
desta política
primaria
do día a día